Page 6 - Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου

158 | AΛKH ZEH

να µην έχει µάτια ούτε µύτη ούτε πρόσωπο, µονάχα
ένα πελώριο στόµα που ανοίγει και χώνει µέσα
σκουπίδια.

— Θα ψοφήσουµε της πείνας, λέγανε οι γυναίκες
στην ουρά για το ψωµί, ο κόσµος τρώει σκουπίδια.

Η γυναίκα πήρε µε την κόγχη του µατιού της τον
Πέτρο, πέφτει απάνω στον σκουπιδοτενεκέ και τον
σκεπάζει µε τα δυο της χέρια, σαν να φοβάται µην
της τον πάρουν…

Ο Γιάννης πήρε µαζί του το τενεκεδάκι και το
πινέλο, αλλιώς, ο Πέτρος θα ’παιρνε αράδα όλους
τους τοίχους να γράφει «ΣΥΣΣΙΤΙΟ», χιλιάδες φορές
«ΣΥΣΣΙΤΙΟ». Σκέψου να ’ρθει µέρα που να ψάχνει κι
η µαµά τους στα σκουπίδια να τους βρει φαγητό!
Θέλει να γυρίσει γρήγορα σπίτι. Αυτόν, όµως, δε θα
κατέβει η Άκα, η αγριόπαπια, να τον πάρει, σαν τον
Νιλς του παραµυθιού, στις φτερούγες της. Ο Πέτρος
δεν είναι αγοράκι του παραµυθιού, είναι αληθινός κι
αυτή η φριχτή πολιτεία είναι αληθινή, είναι η…

Αθήνα, πόλη φωτεινή
της λευτεριάς µητέρα
που έχεις την οµορφιά αδελφή
τον ήλιο αγνό πατέρα…

Το απάγγελνε η Αντιγόνη στη γιορτή του σχολεί-