Page 29 - Περιοδικό No6

Θεά Αθηνά και Αράχνη

Στη χώρα της Λυδίας, που βρισκόταν στη
σημερινή Μικρά Ασία, ζούσε μια όμορφη
κοπέλα, ξακουστή υφάντρα, που την έλεγαν

ΟΑράχνη.
πατέρας της Αράχνης ήταν έμπορος που
πουλούσε πολύχρωμα νήματα.

Η Αράχνη καθόταν σχεδόν όλη τη μέρα στον
αργαλειό της και ύφαινε πανέμορφα σχέδια με
πολύχρωμες κλωστές. Ήταν τέτοια η τέχνη της,
ώστε άνθρωποι, ακόμα και από τόπους μακρινούς,
ερχόταν να δουν τα υφαντά της και πολλοί από
αυτούς τα αγόραζαν.

Ακόμη και οι Νύμφες πήγαιναν για να
θαυμάσουν τα έργα της. Ακούγοντας, λοιπόν
τόσα παινέματα η Αράχνη, άρχισε να καυχιέται
πως ξεπερνούσε στη τέχνη της ακόμα και τη θεά
Αθηνά, που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη
της υφαντικής.«Πρόσεχε, κοπέλα μου, τα λόγια
σου. Κανείς δεν πρέπει να καυχιέται ότι είναι
καλύτερος από τους θεούς. Κακό μπελά θα βρεις
αν συνεχίσεις», την συμβούλεψε μια μέρα ένας
σοφός γέροντας.

Η Αράχνη άκουσε τα λόγια του γέροντα, αλλά
δίχως να την αγγίξουν. Συνέχισε λοιπόν μα
λέει παντού πως αυτή ήταν η καλύτερη υφάντρα
όλου του κόσμου, ακόμη καλύτερη και από την θεά
Αθηνά. Για κακή της τύχη, όμως, τα λόγια της
έφτασαν και στα αυτιά της σοφής θεάς, που
οργίστηκε πολύ μαζί της.

Αν και θύμωσε πολύ, η θεά σκέφτηκε πρώτα να
συνετίσει την ταλαντούχα αλλά άμυαλη
κοπέλα. Αποφάσισε λοιπόν να μεταμορφωθεί σε
γερόντισσα και να την επισκεφτεί. «Πολύ όμορφα
είναι τα υφαντά σου, κοπέλα μου. Όμως, άκουσα
ότι καυχιέσαι πως είναι καλύτερα ακόμη και από
αυτά που μπορεί να φτιάξει η θεά Αθηνά.
Επικίνδυνα αυτά τα λόγια, παιδί μου, για σένα.
Καλό λοιπόν θα είναι να τα πάρεις πίσω και να
ζητήσεις συγχώρεση», είπε η γερόντισσα.

27