Page 17 - Magazine4
P. 17

Ιστορία
Η μουσική χρονολογεί και εξελίσσει την ιστορία της ως παράλληλη μ' 
εκείνη  της  Γλώσσας,  κατ'  ουσίαν  ως  παράλληλη  με  την  ανθρώπινη 
εξέλιξη.  Καθώς  ο  έναρθρος  λόγος  ως  ηχητικό  μέσο  δεν  δύναται  να 
αποδώσει το φάσμα των αποχρώσεων των κειμενικών, προσωπικών 
ανθρώπινων  σκέψεων  και  συναισθημάτων  ο  άνθρωπος  ανέπτυξε 
ένα  νέο  ηχητικό  μέσο  έκφρασης:  τον  Μουσικό  Λόγο.  Καθώς  η 
Γλώσσα  χρησιμοποιείται  στην  έκφραση  παραστάσεων  και  εννοιών, 

   στην  ονομασία  των  πραγμάτων,  έτσι,  και  η  Μουσική, 
     αποδεικνύεται  ως  απαραίτητη  ανάγκη  της  ζωής  στη  διερμηνεία 
        της ανθρώπινης ύπαρξης στο σύνολο των εκφάνσεων της.

        Προϊστορική εποχή
        Εικασίες  για  τη  μουσική  αυτής  της  εποχής  βασίζονται  σε 
       ευρήματα  που  προέρχονται  από  διάφορους  παλαιολιθικούς 
       αρχαιολογικούς χώρους, όπως οστά με επιμήκεις τρύπες ­ αυτά 
      έχουν  θεωρηθεί  ως  αυλοί  που  παίζονται  με  τρόπο  παρόμοιο  με 
      αυτό  του  Ιαπωνικού  οργάνου  σακουχάτσι.  Μουσικά  όργανα, 
     όπως αυλοί με επτά τρύπες και έγχορδα όργανα έχουν βρεθεί σε 
   αρχαιολογικούς  χώρους  του  πολιτισμού  της  κοιλάδας  Ίντους.  Η 
  Ινδία  έχει  μία  από  τις  παλαιότερες  μουσικές  παραδόσεις  του 
κόσμου  ­  αναφορές  στην  ινδική  κλασική  μουσική  (μάργκα)  μπορούν 
να βρεθούν σε αρχαίες ιερές γραφές της Ινδουιστικής παράδοσης. Οι 
αρχαιότερες  συλλογές  προϊστορικών  μουσικών  οργάνων  έχουν 
βρεθεί στην Κίνα και χρονολογούνται μεταξύ των 7000 και 6600 π.Χ.
Μουσική στην Αρχαιότητα

  Στην Αρχαία Ελλάδα
    Κατά  την  αρχαϊκή  και  κλασική  εποχή,  ο  όρος  μουσική  εννοούσε 
       τον  μουσικά  προκαθορισμένο  στίχο,  όπως  εμφανιζόταν  στα 
       διάφορα  ποιητικά  είδη  και  κυρίως  στη  λυρική  ποίηση.  Με  τη 
      σημερινή  σημασία  του  όρου,  η  ενότητα  μουσικής  και  λόγου 
     άρχισε  να  κλονίζεται  κατά  το  δεύτερο  μισό  του  5ου  αιώνα  π.Χ. 
    και  σε  αυτό  συνέτειναν  διάφοροι  παράγοντες  όπως  η  εισαγωγή 
    καινοτομιών στη σύνθεση του μέλους, η εκτεταμένη ανάπτυξη της 
     δεξιοτεχνικής  οργανικής  εκτέλεσης,  οι  μεταβολές  στον  τρόπο 
     εκφοράς  της  γλώσσας  και  η  μετέπειτα  απώλεια  της  προσωδίας 
      της. 
      Η  μουσική  της  Αρχαίας  Ελλάδας  ήταν  ένα  μείζον  κομμάτι  του 
      αρχαιοελληνικού  θεάτρου  ­  μεικτές  χορωδίες  τραγουδούσαν  για 
      διασκεδαστικά,  εορταστικά  και  πνευματικά  δρώμενα. 
      Χρησιμοποιούνταν  μουσικά  όργανα  όπως,  μεταξύ  άλλων,  ο 
     αυλός, η λύρα, και ιδιαίτερα η κιθάρα. Η μουσική ήταν σημαντικό 
   μέρος  της  αρχαιοελληνικής  παιδείας,  όπου  τα  αγόρια  ξεκινούσαν 

 μουσικές  σπουδές  από  έξι  χρονών.  Η  αρχαιοελληνική  μουσική 
 θεωρία περιελάμβανε τους τρόπους, οι οποίοι αποτέλεσαν βάση για 
 τη  δυτική  θρησκευτική  και  κλασική  μουσική,  κι  επίσης 
χρησιμοποιούνται  εκτενώς  στη  τζαζ.  Αργότερα,  η  αρχαιοελληνική 
μουσική  δέχτηκε  επιρροές  από  τη  Ρωμαϊκή  και  Βυζαντινή 
αυτοκρατορία, καθώς και από τη μουσική της ανατολικής Ευρώπης.

                           15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22