Page 22 - Εξώφυλλο1 (17 files merged)

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΟ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει αρχίσει να νοσεί, αναγκάζοντας το Υπουργείο
Παιδείας να κάνει αλλαγές στις εξετάσεις και τις ώρες διδασκαλίας. Όμως, αυτές οι αλλαγές μπορεί να μην είναι
αρκετές για να καλυτερεύσει η κατάσταση. Γι’ αυτό το λόγο, σε αυτό το άρθρο θα συγκρίνω ένα από τα καλύτερα
εκπαιδευτικά συστήματα, το Φινλανδικό, με το δικό μας, με σκοπό να βρω τις αλλαγές που θα βοηθήσουν στην
ακμή της εκπαίδευσής μας.
Αρχικά, ο φόρτος εργασίας των μαθητών στη Φινλανδία δεν ξεπερνά τη μισή ώρα την ημέρα. Τα παιδιά δε πάνε
σε φροντιστήρια, επειδή το σχολείο καλύπτει αυτές τις ανάγκες. Αντίθετα, ο μαθητής στην Ελλάδα μπορεί να

χρειαστεί ώρες να τελειώσει τα μαθήματά του, συμπεριλαμβανομένων και των
εργασιών από τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών αλλά και των μαθημάτων του
σχολείου στα οποία δεν τα καταφέρνει, μειώνοντας σημαντικά τον ελεύθερό του

χρόνο.
Συνεχίζοντας, στα Φινλανδικά σχολεία οι μαθητές δεν περνάνε από εξετάσεις για
να προβιβαστούν στην επόμενη τάξη και παίρνουν μόνο ένα υποχρεωτικό τεστ

στην ηλικία των 16, μειώνοντας έτσι το στρες που τους δημιουργείται. Στην
Ελλάδα οι εξετάσεις έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Οι μαθητές πρέπει να

εξεταστούν μόνο στα βασικά μαθήματα, παρά σε όλα. Και πάλι όμως, οι
μαθητές πρέπει να γράφουν διαγωνίσματα και τεστ κάθε
τετράμηνο, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα η
ανησυχία για το εάν ο δάσκαλος θα βάλει
απροειδοποίητο τεστ ή όχι.

Παρά το τσουχτερό κρύο και το χιόνι, οι
Φιλανδοί κάνουν συχνά μάθημα έξω, την ώρα
που στην Ελλάδα μέχρι και τη Μελέτη
Περιβάλλοντος την κάνουν στην τάξη κι ας έχει έξω
ήλιο και 20 βαθμούς Κελσίου.
Η διαχείριση των μεταναστών της Φιλανδίας όσον
αφορά την εκπαίδευση είναι πολύ πιο οργανωμένη από
αυτή της Ελλάδας ( αν και η Ελλάδα αντιμετωπίζει και
πρόσφυγες ).Οι μετανάστες για τον 1ο χρόνο κάνουν ειδικά
μαθήματα σε ειδικές τάξεις, και μετά εντάσσονται στα κανονικά
τμήματα, αρχικά στη γυμναστική και τις τέχνες και σταδιακά στα
υπόλοιπα μαθήματα.
Κάθε μαθητής που έχει δυσκολίες και κενά μένει μετά το πέρας των
μαθημάτων στο σχολείο και κάνει δωρεάν φροντιστήριο με τους
δασκάλους του. Επίσης, οι ξένοι μαθητές διδάσκονται τη θρησκεία τους αλλά
και τη μητρική τους γλώσσα, όποια κι αν είναι αυτή. Σε αντίθεση, όταν ένα παιδί μετανάστης έρχεται στην
Ελλάδα, αναγκάζεται να μάθει την ελληνική από μόνο του, κάνοντας τα πρώτα σχολικά του χρόνια ανούσια, αφού
δεν καταλαβαίνει τη περισσότερη ύλη που είναι γραμμένη στα ελληνικά.

Ο δάσκαλος στη Φινλανδία είναι ένα επάγγελμα που χαίρει μεγάλης εκτίμησης και αναγνώρισης. Ένας
εκπαιδευτικός παίρνει περίπου 3.000 ευρώ τον μήνα (θεωρείται μέσος μισθός) και υποχρεούται να κάνει μόνο τα
μαθήματά του (περίπου 4 ώρες την ημέρα) και επιπλέον τρεις ώρες εργασία στο σχολείο την εβδομάδα. Δεν
υπάρχει η σκληρή αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Βέβαια, αυτοαξιολόγηση γίνεται τόσο για τις σχολικές μονάδες
όσο και από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Ο Έλληνας εκπαιδευτικός εργάζεται σκληρά από 18-23 ώρες την
εβδομάδα στο σχολείο, παίρνει εργασίες για το σπίτι και αμείβεται σχεδόν τα μισά από τον Φιλανδό.
Η αξιολόγηση είναι ένα «αγκάθι» για τον Έλληνα...

22