Η πυρκαγιά που ξέσπασε τον Νοέμβριο του 1959 στο Δασαρχείο των Τρικάλων κατέστρεψε, όπως είναι γνωστό, όλα τα δημοτικά αρχεία. Ιστορία ογδόντα σχεδόν χρόνων έσβησε. Η απώλεια ήταν τρομακτική. Χάρη στις προσπάθειες της τότε Δημοτικής Αρχής είναι μέρος των κατεστραμμένων στοιχείων -δημοτολόγια, μητρώα αρρένων, κατάλογοι φορολογικών στοιχείων- ανασυγκροτήθηκε. Όμως οι αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων δεν ήταν δυνατόν να ανασυσταθούν. Το κενό αυτό αποφάσισα, πριν τρία χρόνια, να το καλύψω εγώ. Δουλεύοντας συστηματικά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα άρχισα να αποδελτιώνω τον τοπικό τύπο και τα λιγοστά αρχεία των δημάρχων που είχα στη διάθεσή μου, με στόχο να γράψω το χρονικό του Δήμου Τρικκαίων από το 1883 ως το 1959. Πρόθεσή μου δεν ήταν απλώς η ανασύσταση των πρακτικών και η ξερή παράθεση των προϋπολογισμών και απολογισμών. Ασφαλώς τα στοιχεία αυτά είναι σημαντικά. Όμως εγώ επιζητούσα κάτι περισσότερο. Παράλληλα με τα έργα των δημάρχων, με ενδιέφερε και η στάση ζωής. Επιδίωξή μου ήταν να σκιαγραφήσω το κλίμα της εποχής, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Να περιγράψω τις θέσεις, τις αντιθέσεις τω δημοτικών μας αρχόντων. Τις μεταξύ τους διαμάχες και αντιδικίες. Ταυτόχρονα να προβάλλω τα σχόλια του τοπικού τύπου και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας για τα τεκταινόμενα. Τέλος να αναφερθώ και να περιγράψω το προσκήνιο αλλά και το παρασκήνιο των εκλογικών αναμερτήσεων. Με την εργασία μου αυτή φιλοδοξώ να συμβάλλω στην γνώση μιας άγνωστης και άκρως ενδιαφέρουσας πτυχής της τοπικής μας ιστορίας.